منطقه حفاظت شده لیسار

منطقه حفاظت شده لیسار با وسعت ۳۱۱۴۱ هكتار از تاریخ ۲۲۸۶/ ۱۳۵۶ مورد حفاظت قرار گرفته است . این منطقه در شمال شهرستان تالش قرار گرفته و سیمایی متشكل از ساحل ، اراضی جلگه ای و كوهستانی دارد. لیسار به معنی محل درخت لی (نارون و…) است. و ربطی با نام پادشاهان آشور ندارد. لی درختی است كه در جنگلهای ایران یافت می‌شود و در نجاری به كار می رود.
حدود منطقه
شمالا : از قریه شیلی ( نئور – نائور ) بطرف شرق در امتداد جاده مالرو ( پس از گذشتن از میدان كوچك و میدان بزرگ ) – قرق – چای – كمری – موسا چول ( معدن مس ) چوبند – لیلكه تا زنگوله و سپس از حد شمالی رودخانه خطبه سرا بطرف شرق پس از گذشتن از سلرزان – یووا بتن بوئینه كلات و از كلات در امتداد یال جنوبی رودخانه خطبه سرا پس از گذشتن از كشاور سوست – لی لكی چمل – آیرا بوجاق تا اتصال این یال با رودخانه لیسار و سپس در امتداد یال سیلاه جعفر – سیل ونه – نوسندان – داوان ( باغ پیشوائی ) منتهی به جاده آسفالته هشپر – آستارا در قریه قلعه بین و از آریه قلعه بین در امتداد جاده جیپ رو قلعه بین به ساحل تاباغ درختی ( ایستگاه لوله گاز ) و سپس از حد غربی باغات و زراعات اشخاص تا مصب رودخانه سیدلر.
شرقا : از مصب رودخانه سید لر از شمال بجنوب در امتداد بحر خزر پس از گذشتن از مصب رودخانه های امیر بیگلو و قلعه بین و سیاهوئی مشهور به قوزك تا انتهای اراضی جنگلی آقا عمارت ( حد ساحلی منطقه حدود ۶ كیلومتر می باشد ) .
جنوبا : از ابتدای اراضی جنگلی آقا عمارت بطرف غرب در امتداد اراضی جنگلی مسكو – كرد محله منتهی به جاده آسفالته هشپر – آستارا ( حد فاصل اراضی زراعتی با اراضی جنگلی ) و از جاده هشپر بطرف غرب پس از گذشتن از دیزگاه محله – شفقت محله پی سرا – ترك محله و حد جنوبی استخر جوكندان – در امتداد جاده مالرو ییلاقی جوكندان واقع در یال جوكندان به بسك و همازیا دو راهی – نارنجا چول – لجن گودندی – رازدوی مانه بیجار – رودخانه كلی – كلا – چیلا كاكوری – رشكجی ( بلندترین یال جنگلی ) دشتی تنگستر برون پائین – تنگسر برون بالا – سینازیا – اسپوساتی – كلاسر ( اراضی غیر جنگلی ) – سقا چال – سوباتان – ییلاق بسك ده سر منتهی به قله كوه باغ داكل .
غربا : از قله كوه باغ داكل به طرف شمال غربی در امتداد خط الراس این كوه پس از گذشتن از كاروانسرا و قطع جاده داش بلاغ در خط الراس كوه چوپان پری الی قله كوه چوپان پری و آنگاه در امتداد خط الراس كوه فوق تا تلاقی آن با جاده مالرل داش بلاغ – جیم لو و جاده جیپ رو داش باغ و سپس در امتداد جاده جیپ رو داش بلاغ به طرف شمال تا سه راهی عباس آباد – نئور – داش بلاغ – در خط الراس كوه آق دولن و در امتداد همین خط الراس تا قله كوه آق دولن و از این قله به طرف شمال شرقی در امتداد و خط الراس منتهی به قریه شیلی ( نائور – نئور )
سیمای طبیعی منطقه
سیمای طبیعی منطقه كه شامل جنگل های كوهستانی است قادر است گونه های فراوانی را حمایت كند كه البته تخریب اراضی جنگلی ، كاهش سطح این جنگل ها می تواند بر روند كاهش این گونه ها تأثیر مثبت داشته باشد همانگونه كه در مورد سیاهگوش موجود در لیسار شاهد بوده ایم این فرآیند در مورد پستانداران به سبب وسعت نیچ اكولوژیك و قرارگیری آنان در رأس هرم غذایی تأثیرات انشعابی نهاده سایر زیستمندان را متأثر می سازد . مثلاً یكی از اثرات كاهش گوشتخواران افزایش جمعیت جوندگان منطقه است.
پوشش گیاهی
از گونه های شاخص گیاهی منطقه باید به شیردار ، راش ، ممرز ، پلت ، افرا ، لرگ ، توسكا ، شب خسب ، صنوبر و … درختچه های انار و حشی ، گوجه جنگلی و تمشك ، لیلكی و گونه های علفی همیشك ، شبدر ، گزنه ، نی ، لویی و … اشاره كرد . اما جنگل های منطقه كه از نوع جنگل های پهن برگ هیركانی است.
حیات وحش
منطقه طیف وسیعی از جانوران شامل پستاندارنی چون مرال ، شوكا ، خرس ، پلنگ ، گربه وحشی ، سیاهگوش ، كل و بز و قوچ و میش ، گرگ ، روباه و … پرندگانی چون كبك ، كبك دری ، انواع شكاریان و … را در خود جای می دهند.

آدرس :استان گیلان ، شمال شهرستان تالش